Onze geschiedenis

De geschiedenis van Scoutcentrum De Eendenkooi

De Eendenkooi ligt op het enige stuk grond in de gemeente Den Haag dat de oorspronkelijke kavelvorm uit de 17e eeuw heeft behouden.

Het Scoutcentrum dankt haar naam aan de eeuwenoude eendenkooi welke nog steeds op het terrein te vinden is. Het complex is door de gemeente Den Haag op de lijst van natuurmonumenten is geplaatst. Het is de oudste eendenkooi die in Nederland nog te vinden is. Al in het jaar 1563 staat er al iets op schrift in de archieven over De Eendenkooi. Vermoedelijk stamt de kooi uit het jaar 1550. Bij de aanleg van het Haagsche Zuiderpark in 1928 werd de Eendenkooi door de gemeente Den Haag onteigend. De Kooikerswoning en het Heggehuis zijn vernoemd naar de laatste actieve eendenkooikers, de gebroeders Hegge.

Pas in 1964 ging de gemeente Den Haag ertoe over iets met de grond en de opstallen te doen. Beide werden verhuurd aan de Katholieke Verkenners, district Den Haag, die er het Buitencentrum de Eendenkooi oprichtten.

‘De Padvinderij’  zoals Scouting vroeger werd genoemd, had het plan allerlei activiteiten te ontwikkelen voor groepen kinderen uit de Haagse binnenstad. Omdat de omgang met en de verzorging van dieren als een essentieel onderdeel van dit programma werd beschouwd, bracht Scouting 5 paarden onder in dit buitencentrum. Eind 1971 werd een manege leider op vrijwillige basis aangesteld die de werkzaamheden rond de paarden en de kinderen coördineerde. In 1978 besloot Scouting de manege activiteiten af te stoten.

Het buitencentrum wordt nu intensief gebruikt door “Stichting Jeugdruiter De Eendenkooi en de groepsaccommodatie “Scoutcentrum de Eendenkooi” die de verhuuractiviteiten van de gebouwen exploiteert en de gebouwen onderhoudt.